De eerste paar dagen

Nou, we zijn alweer 2 dagen hier. Ik ga niet iedere keer zo'n live verslag doen, maar voor nu misschien wel leuk! De reis was erg lang. We moesten extra betalen om films te kunnen kijken, dus we waren allebei te gierig om dit te doen (het waren stomme films) dus we hebben 9 uur lang geprobeerd te slapen, wat steeds maar niet lukte. Vervolgens op het vliegveld was het hier een beetje als het programma 'Border Security'. We moesten onze redenen aangeven waarom we hier zijn, paspoortcontrole enzovoorts. Vervolgens stapte we in een warme, vochtige deken omringd door palmbomen. We werden bijna 2 uur later opgehaald door Louise, Mariekes Navigator. Een reis met de auto die eigenlijk 2 uur zou duren, duurde iets langer omdat we de weg niet wisten. Alles is precies zoals je het verwacht. Halve krottenwijken waar gangsters hun gangsterloopje doen, afgewisseld met op iedere straat wel een Pizza Hut, Subway, McDonalds of een of andere Tacotent. Een straat verder staan dan ineens weer allemaal mooie huizen met veranda's. Ook de auto's zijn enorm. Wanneer een auto niet enorm is valt deze bijna uit elkaar, die zou in Nederland niet door de APK komen. Vogels zie je bijna niet, die schijnen vooral op de natuurparken te zijn, maar verder niet.

We kwamen helaas te laat aan bij de check-in van ons appartement. Louise was zo lief om ons op te vangen. We hebben in haar enorme studentenhuis (heel luxe, het leek net een vakantieresort) mogen slapen. Om 9 uur vielen we beiden in een coma. Helaas (jetlag) werden we om half 7 alweer wakker. Iets daarna konden we inchecken. Als je door de gang naar ons appartement loopt lijkt het wel de ghetto, maar als je binnenkomt ziet het er leuk uit! Alles is groot (enorme koelkast). De slaapkamers waren vrij basic, een ladenkast, een bed, een rek voor kleding en een bureau met stoel. Ook hebben we zo'n typische ventilator aan het plafond waarvan ik altijd bang ben dat ze eraf vallen op je hoofd (teveel tekenfilms gekeken). Voor de niet zo geïnteresseerden onder ons, je mag afhaken, dit wordt even een basisschoolstyle verhaaltje. We hebben ingecheckt op de campus, waar we ook goed opgevangen werden.

Eenmaal terug thuis hebben we chagrijnig en droevig onze spullen uitgepakt, maar na het ophangen van foto's zag het er allemaal een stuk beter uit. We zijn nu 2 keer bij de Wal-mart geweest om spullen te halen (kaarsjes en schoonmaakmiddel onder andere voor mij, man-man-man wat een smerige zooi hier haha). Ook dit is precies zoals je denkt. Er zijn weinig normale dingen te eten, alles komt in een 2x zo grote verpakking (ze hebben hier bijvoorbeeld geen halve liter flesjes, maar alleen 0.75 liter). Er rijden dikke mensen rond op een soort scooters om hun boodschappen te doen en er zijn Oreokoekjes in heel veel verschillende soorten.

Het weer is erg wennen. Binnen staan de airco's loeihard (nadat 3x de maintenance mensen zijn geweest -trouwens echt van die Spaanse kereltjes zoals je verwacht-), dus naar buiten stappen is steeds weer een enorme verrassing. Alle spieren zitten vast van de airco en het snot druipt uit onze neuzen, maar dat went vanzelf!

Tot zover het interessante verhaal. Ons internet hier doet het nog niet. Een van onze huisgenoten heeft een router, maar we weten niet hoe we die moeten inpluggen (papaaaaa, wil je even helpeeeeen, oh nee..).

Oh ja enne, ons appartement staat naast een construction site. Nice. Ze beginnen om half 8 met bouwen.